Jesteśmy rodzicami Olusia. Od początku, ciąża przebiegała książkowo ale będąc w 34 tygodniu dowiedzieliśmy się, że Oluś urodzi się z wodogłowiem. Jako młodzi rodzicie byliśmy przerażeni. Oluś przyszedł na świat 27.03.2023 roku w Rzeszowie. Spędził miesiąc na intensywnej terapii noworodka. Pękało nam serce, bo nie mogliśmy się nim cieszyć. Był podłączony do wielu kabelków. Pierwszy raz wzięłam go na ręce po 2 tygodniach. Oluś nie był karmiony piersią. Nie umiał ssać nawet z butelki. Był podłączony do sondy. Miał problemy z oddychaniem. W trakcie pobytu w szpitalu na jaw wyszły następne komplikacje zdrowotne. Oluś ma rzadką wadę genetyczną, duplikacja chromosomu 17q12, powiększoną prawa nerkę. Wodogłowie się zatrzymało miesiąc po narodzinach ale największe spustoszenie robi wada genetyczna. Przez nią ma obniżone i wzmożone napięcie mięśniowe w różnych partiach ciała. Opóźnienie w rozwój i wiele innych nieprawidłowości. Jest również ryzyko autyzmu oraz padaczki. Teraz kiedy ma 11 miesięcy nie trzyma główki, nie siedzi. Ma asymetrie ciała. Oluś wymaga sprzętu ortopedycznego który pomoże mu nauczyć się siadać a potem chodzić. Oluś jest pod stała opieka (neurologa, neurochirurga, nefrologa, laryngologa, okulisty, logopedy, psychologa oraz jest rehabilitowany). Jako noworodek a teraz niemowlak przeszedł bardzo dużo. Mimo tego jest kochanym, uśmiechającym się chłopcem. Jest dla nas oczkiem w głowie. Z całego serca prosimy o wsparcie i Bóg zapłać ❤️

Nasz młodszy synek Aleksander jest wcześniakiem urodzonym w grudniu poprzedniego roku w 25 tygodniu ciąży z wagą 690 gram. Urodził się tydzień po odejściu wód płodowych poprzez cesarskie cięcie w ciężkiej zamartwicy urodzeniowej. Pierwszy miesiąc spędził pod respiratorem walcząc o życie przez niewydolność oddechowa. Karmiony był poprzez sondę specjalnymi mieszankami witaminowymi oraz moim mlekiem, które dowoziliśmy do szpitala. Dokładnie miesiąc po jego narodzinach 16 stycznia Oluś zaczął samodzielnie oddychać. ❤️ W trakcie dalszych Hospitalizacji walczył dwu krotnie z sepsą, leczony był na niedokrwistość oraz przeszedł zabieg na retinopatie obu oczu. 

Rósł w inkubatorze sam z dala od rodziców, domu i starszego brata, którego poznał dopiero w Maju.

Po 10 dniach pobytu w domu  wrócił do Szpitala na 2 miesiące gdzie przeszedł operację przepukliny pepkowej i pachwinowo-mosznowej. Dodatkowo na jednym znieczuleniu zabieg założenia zastawki komorowo-otrzewnej przez wodogłowie z wylewami 3 i 4 stopnia. Po operacjach przebywał 2 tygodnie na OIOMie podłączony ponownie pod respirator.

Obecnie jest z nami w domu. 🥰

Nasz wojownik ma już prawie rok  urodzeniowych i ponad 8 kilo wagi. ❤️
 Radzi sobie z jedzeniem ze smoczka i uczy się jeść łyżeczką. 
​​Zmaga się nadal z chorobami takimi jak MPD połowicze obustronne,  dysplazja oskrzelowo- płucna, pobudzenie przedsionka sercowego i padaczką, które są pod stałą kontrolą specjalistyczna. Ma słaby wzrok. Na razie reaguje tylko na światło. Nie skupia uwagi na nasze twarze oraz nie wodzi wzrokiem za przedmiotami...
Poprzez opóźniony rozwój psychoruchowy potrzebuje ciągłej rehabilitacji.
Dzięki tym rehabilitacjom my jako rodzice widzimy jego małe postępy, które dają siłę i wiarę w jego lepszą przyszłość. 

Liczymy, że znajdą się ludzie, którzy będą chcieli przeznaczyć swoje 1,5% podatku lub cegiełkę w postaci niewielkiej kwoty na walkę o jak największe wsparcie naszego synka
Rodzice Aleksandra.

Nazywam się Kacper Łukomski urodziłem się 28.02.2022 w 26 tygodniu ciąży z wagą 950g. W 20 tygodniu ciąży moja mama ze mną trafiła do szpitala, ponieważ lekarze stwierdzili bezwodzie. Wszystkie badania wskazywały, że jest w porządku, aż do feralnego 28 lutego  wdała się sepsa i lekarze musieli wykonać cesarskie cięcie.  W pierwszej  dobie życia doszło u mnie  do wylewu IV stopnia. Cierpię na Dziecięce Porażenie Mózgowe z połowicznym niedowładem kończyn prawych. Każdego dnia moi rodzice wraz ze mną walczą o mój prawidłowy rozwój. Jestem pod stała opieką SSD w Olsztynie.
Codziennie jestem rehabilitowany. Jednak koszty przekraczają finansowe możliwości moich rodziców, dlatego drodzy Darczyńcy proszę Was o wsparcie mnie w mojej walce o normlaną przyszłość.
Od nie dawna zacząłem nosić ortezy , które mają na celu wspomaganie prawidłowego rozwoju kończyn dolnych. 
Niestety przepuklina znowu się odnowiła i na początku stycznia mam mieć operację. 
​​​​A w lutym 2024 roku jadę na 2 tygodniowy trunus rehabilitacyjny na,którym bardzo mi się podobało. 

Pozdrawiam Kacperek Łukomski.