wiktoria, miłosz polcyn

Cześć. Jestem Wiktoria moje życie nie zaczęło się z dużymi punktami abgar, one rosły z minuty na minutę. Moja mamusia starała się aby mi nic nie brakowało, rozwijałam się jak normalne zdrowe dziecko. Pewnego dnia zauważyłam że moje paluszki zaczynają strzelać jakby się ocierały. Poszłam do przedszkola one coraz mocniej się przykurczały, nawet po rehabilitacji przez Panie rehabilitantki paluszki były wyprostowane tylko chwilkę. Mamusia zabrała mnie do lekarza okazało się że muszę mieć pilna operacje. Poszłam na operację bardzo się bałam, teraz chodzę na rehabilitację do Pań moje paluszki są coraz bardziej wyprostowane i muszę jeszcze troszkę poćwiczyć aby doszły do sprawności.

Moje plecki też nie są idealne, łopatki nie są na równej wysokości, ramiona również. Mama zabrała mnie do lekarza kolejny raz prywatnie bo na Nfz trzeba czekać 2 lata. Pan dr po zbadaniu mnie powiedział że mam wadę postawy. Mam dużo ćwiczyć postawę, mam zacząć pływać na basenie bardzo dużo, abym nie miała nogi krótszej i skrzywienia kręgosłupa większego. 

Ale to nie koniec moich wizyt w szpitalu czekam na badania genetyczne, które dokładnie powiedzą na co zwrócić uwagę i o co zadbać. Mam nadzieję że będzie dobrze. 3 majcie kciuki, bede dzielna. 

Badania genetyczne się odbyły, czekamy na wyniki.

Mój kregosłup. Aby walczyć z moja wadą postawy chodzę na basen zajęcia nauki pływania. Mamusia już wymieniła mi szkiełka w zwykłych okularach kolejny raz. Dzięki Wam mam też okulary do pływania za które bardzo dziękuję.

Chodzę na terapię ręki, masaże, ćwiczenia z fizjoterapeutkami i korekcyjne, gimnastyka to moja rehabilitacja oraz wspomniany wyżej basen. Mama planuje zapisać mnie na terapię z końmi aby wzmocnić moje plecy, mam nadzieję że się uda dzięki Wam. ​​​​​Mam brata Miłosza on też wymaga stałej kontroli lekarza. Dlatego liczę na Wasze wsparcie w mojej rehabilitacji. Zdrówka dla Was i waszych rodzin. 

Dziękujemy za wsparcie.💞
Pamiętaj dobro powraca 😘