filip plewiński

Witam Serdecznie. 

Mam na imię Filip urodziłem się 28.06.2012. 

Cały proces mojego rozwoju był prawidłowy do czasu jak miałem około roku, wtedy przestałem mówić pojedyncze słowa, dziwne i głośne dźwięki zaczęły mi przeszkadzać zatykałem uszy i wpadałem w histerię... Nie potrafiłem się bawić z dziećmi, byłem wycofany, miałem odruchy lizania palców oraz nawyk równo podciągniętych rękawów albo nogawek od spodni, mama mówiła, że to minie pewnie to chwilowe ale jednak nie mijało... I wtedy moja mama poszła ze mną do pani doktor psychiatry, tam układałem klocki, bawiłem się i pani doktor mnie obserwowała. 

Jeszcze nie wiedziałem jaka długa droga przede mną, bym funkcjonował tak jak moi rówieśnicy. 

Pani doktor powiedziała mamie, że diagnozą jest Autyzm Wczesnodziecięcy. Hmm a co to takiego??? I zaczęła się walka o moje lepsze jutro.

Terapie, różnego typu zajęcia, wizyty u lekarzy specjalistów. Wszędzie jeździłem z mamą, była ze mną 24h na dobę... 

I tak czas leciał gdy miałem 14 miesięcy zacząłem robić pierwsze kroki, 4 latka jak zacząłem mówić pojedyncze słowa, ale dalej nie rozumiałem świata, miałem swój świat w którym czułem się bezpiecznie i komfortowo. 

Na terapię chodziłem kilka lat i dzięki temu potrafię dużo rzeczy, nawet zrobić mamie kanapkę czy wynieść śmieci :) mama mówi, że momentami było bardzo ciężko, nie zawsze chciałem pracować na zajęciach było dużo płaczu i stresu.

Jak poszedłem do szkoły było bardzo fajnie miałem kolegów ale nie trwało to zbyt długo, mam swoje przyzwyczajenia i zachowania które się nie każdemu podobają i nie każdy je akceptuje i nikt nie chciał się ze mną bawić... Teraz problem nie znika i próbuję się integrować z klasą ale mi to nie wychodzi są ciągle zgrzyty i dużo płaczu czasami nie mam chęci iść do szkoły i zastanawiam się po co tutaj jestem ? 

Regularnie chodzę do pana doktora Psychiatry i on mówi, że mam depresję, hmm a co to takiego? Dlaczego? Dostałem leki, mama mówi, że będzie dobrze i zawsze będzie ze mną, będzie mnie wspierać i stać murem za mną tak jak do tej pory (kochana mam tą mamę)❤️ Chodzimy na terapię psychologiczna w poradni Autystycznej. Bardzo dużo choruję, zapalenie płuc, oskrzeli i zatok, mam problemy z brzuszkiem i tarczycą.

Mama mówi, że zaczyna brakować pieniążków na to wszystko, ale musimy dać radę ze wszystkim trzeba dojechać na terapię i wykupić leki, by żyło mi się lepiej. Może kiedyś pójdę na studia i zostanę lekarzem i też będę pomagał dzieciom, leczył ich by byli zdrowi tak jak mi pomagają moi lekarze i terapeuci.

Bardzo proszę o cegiełkę, każda złotówka jest bardzo cenna i bardzo za nią będę wam dziękował. 

Pozdrawiam Filip i mama.