emma piechalak

Gdy się urodziłam, moja mama usłyszała... Jaka piękna, różowa pępowina. Pierwszy raz widzę żeby dziecko płakało jeszcze w brzuchu... Byłam malutka - 2750 gram, mimo ze urodziłam się prawie o czasie. Dałam mamie całusa i zabrali mnie do innej sali. Niestety po drodze okazało się, że coś się ze mną dzieje złego. Miałam problemy z oddychaniem. Państwo w białych fartuchach zaczęli mnie badać, kłuć, prześwietlać. Wsadzili mi coś co buzi. Gdy moja mama w końcu mogła mnie zobaczyć - nie mogła mnie nawet dotknąć, ponieważ leżałam w specjalnej "skrzynce". Usłyszała słowa, których do końca życia nie zapomni... Córeczka urodziła się z wadą. Zarośnięcie przełyku z przetoką tchawiczno-przełykową. Potrzebuje pilnej operacji aby Żyć. Przytuliła mnie dopiero gdy miałam prawie 2 tygodnie. Dziś mam 2 latka, byłam już chyba 8 razy w szpitalu na zabiegach poszerzania przelyku. Raz dostałam nawet specjalny lek aby mój przełyk tak często się nie zwężał (bardzo źle się po nim czułam). Nadal mam problemy z przełykaniem większych kawałków ale muszę czekać gdyż mój przełyk się osłabił i powstał uchyłek. Mam jeszcze problemy z rączką przez złamany obojczyk (najprawdopodobniej podczas operacji), blizna ciągnie, kręgosłup się trochę wygina i doszło do deformacji klatki piersiowej. Czasmi jak coś źle pogryzę, to wymiotuje i krztuszę się. Mama jeździ ze mną do różnych osób, które starają mi się pomóc. Czasami jest ciężko ale to wszystko dla mojego dobra przecież. Mam starszą siostrę, psa i 3 koty. Dzięki nim mam co robić.