cyprian wojnarowski

Cześć jestem Cyprian albo Cyprys jak mówi moja mama. Otaczający mnie świat często jest dla mnie nie zrozumiały i mnie przeraża, no ale zacznijmy może od początku. 

Urodziłem się w zamartwicy okołoporodowej, lekarze zdecydowali się na poród kleszczowy bo na cesarskie cięcie było już za późno ponieważ miałem zanik tętna. Byłem bardzo grzeczny niemowlakiem, prawie w ogóle nie płakałem. Mój rozwój do drugiego roku życia wydawał się harmonijny jednak nagle coś się zmieniło. Przestałem mówić poznane wcześniej słowa, bardzo krzyczałem, drażniły mnie dźwięki, materiały z których były uszyte moje ubrania, nie reagowałem na swoje imię oraz nie pozwalałem się nikomu dotknąć. Moi rodzice zaniepokojeni całą sytuacją zaczęli mnie diagnozować. Po skończeniu trzech lat zakończono diagnozę. Okazało się że mam spektrum autyzmu oraz ADHD (od 7 roku życia mam również zdiagnozowaną astmę). Specjaliści pracujący ze mną nie potrafili powiedzieć czy kiedykolwiek zacznę mówić i czy moje zachowanie ulegnie zmianie. W trakcie sytuacji niepokojących dla mnie robiłem krzywdę sobie oraz osobom najbliższym, krzyczałem, piszczałem, rzucałem przedmiotami. Po wielu latach ciężkiej pracy terapeutów oraz moich rodziców z poziomu nisko funkcjonującego autyzmu idziemy w kierunku wysoko funkcjonującego. W dalszym ciągu potrzebuję szeregu oddziaływań terapeutycznych niestety po osiągnięciu wieku szkolnego już mi nie przysługują. Obecnie zajęcia ze specjalistami z którymi pracowałem wcześniej i dzięki którym osiągnąłem tak duże postępy niestety są odpłatne. Do lekarza psychiatry i neurologa także chodzimy prywatnie. Jeżdżę również z mamą na turnusy rehabilitacyjne dla dzieci ze spektrum autyzmu. Koszt takiego turnusu w 2024 wynosił 11 000 a w 2025 jest już to koszt 13 000.

Chodzę do Szkoły Podstawowej do klasy II, posiadam orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Ogromnym wsparciem w szkole jest dla mnie nauczyciel wspomagający na którego zawsze mogę liczyć w sytuacjach trudnych i niezrozumiałych. Bardzo bym chciał pojąć otaczający mnie świat, nie bać się każdej nowej sytuacji, reagować adekwatnie i w przyszłości pomimo moich "drobnych dziwactw" być członkiem społeczeństwa i wnosić do niego swój wkład.